Kalendarz
| pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
|
29 |
30 |
31 |
01 |
02 |
03 |
04 |
|
05 |
06 |
07 |
08 |
09 |
10 |
11 |
|
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
|
19 |
20 |
21 |
22
|
23
|
24 |
25 |
|
26
|
27 |
28 |
29 |
30 |
31 |
01 |
Najnowsze wpisy, strona 59
Czekałam na taką propozycję od kiedy pracuję. Wydawało mi sie że będzie łatwiej. Nagle poprostu otworzą mi się drzwi do kariery i poprostu przez nie przejdę. Swoją drogą awans należał mi sie jak psu buda. Dostałam tą swoją wymarzoną propozycję wybicia się. Niestety nic nie wygląda tak jak sobie wyobrażałam. Boję sie. Boję sie że nie podołam. Z jednej strony studia z drugiej zdobywanie uprawnień. Boję się zgodzić bo nie podołam. Boję sie odmówić bo może już nigdy nie dostanę takiej szansy.
Znowu nadszedł ten czas, kiedy to mój idealny małżonek musi uporać się ze stresem jaki towarzyszy mu zawsze kiedy ja zdaję egzaminy. W celu wyjaśnienia sytuacja wygląda następująco. Jestem żoną, matką, kobietą pracującą i studentką. Żyję jak w kieracie ale mimo wszystko staram się znaleźć każdego dnia powód aby się uśmiechnąć. Z powodu licznych zajęć niestety nie mam czasu aby na każdy egzamin obryć się wystarczająco więc co najmniej dwa dni przed takowym rozpoczyna się u mnie galopka – czyli naturalny sposób organizmu na oczyszczenie z toksyn jakie wytwarza zestresowany organizm. Mimo wszystko staram się nie stresować delikatnego i wyczulonego na wszelkie odchyły od normy męża. (Normą oczywiście jest uśmiechnięta, drapiąca za uszkiem swojego misia i zachwycona tym jaki to on jest wspaniały żona). Niestety sytuacja wymaga wyrzucenia kilku bukietów pod adresem kogoś kto się nawinie, a że najczęściej bywa to tata – przyroda. Otóż za jakieś dwa tygodnie czekają mnie trzy kolosy więc powoli zaczynam przebąkiwać, że nic nie umiem, że nie zdam, że... I proszę, jak to logicznie ukształtowany jest ten świat. Mamy przyczynę – automatycznie pojawia się i skutek, niczym grzech i kara, mama ma sesję tatuś zaczyna nagle umierać.A to główka go boli, a to ząbek, a może by tak dostał herbatkę z cytrynką do łóżeczka, a może by tak poprzytulać go troszeczkę... Dlaczego facet mając 36.7 stopni gorączki wymaga opieki niczym konający?
Kapsel, Bełt, Ćwiartka, Kiler, Rambo, - to tylko niektóre z propozycji naszego taty na imię dla chomiczki mojego synka.
Serce nie sadysta - kiedyś przestanie bić." To zdanie przeczytałam w opisie gg jednego z moich znajomych. Dzisiaj obudziłam się rano z taką właśnie nadzieją. Czuję w sobie jakąś pustkę. Nie potrafię jej nazwać. Leżałam wieczorem w łóżku i zastanawiam się nad swoim życiem. To nic że to już kolejna nieprzespana noc. To nic że sińce pod oczami coraz większe. Usilnie szukam spokoju. Myśli coraz cięższe, godziny coraz późniejsze a spokój nie nadchodzi. Ciche chrapanie męża jedynie irytowało. Ale czy mam prawo wyszeptać to wszystko, co chciałabym wykrzyczeć?